29 Ekim 2010 Cuma

HİKAYE BÖLÜM 5

Kaç saattir burda bu koltukta olduğunu hesaplayamadı. Müthiş sıkılmış ve bunalmıştı. Yaptığı projeyi şirket sahibine hiç beğendirememiş, fakat toplantının bu şartlarda kısa sürmesini beklerken bir türlü kurtulmayı başaramamıştı. Komik adamdı şirket sahibi.. Boyu çok kısa fakat çok esprili bir adamdı sürekli komiklik yapıyordu. Bir ara kendisine kur yaptığını düşündü..Sonra bu düşüncesinden vazgeçti. Dışarıya baktı ne idüğü belirsiz bir hava vardı. Güneşsiz ama sıcak.Gereksiz uzayan konuşmayı adamın sekreteri böldü. ....Bey .... Başkanı telefonda acil dediler... Aynı anda masadaki 5 kişi ayağa kalktı. Herkes mi sıkılmıştı?İçinden derin bir oh çekti.Kalsik ayrılma seronomisi.. Kartvizit trafiği..

Şirket  dışına çıkıp arabasına doğru gitti. Sıcak hava canını sıkmıştı. Arabasını koyduğu yere geldiğinde canı daha çok sıkıldı. Arabasının arkasına bir araba daha park etmişti. Parke taşlı yoldan tekrar ince topuklu ayakkabıları ile geri gitti. şirkete girdi resepsiyona yürüdü. Sıkıntı ve sıcaktan kızarmış suratı ile tıslayarak " Arabamın arkasına bir araba park etmiş rica etsem haber verir misiniz? " Resepsiyon görevlisi eliyle bir saniye işareti yapıp telefonda görüşmesine devam etti. ALLAH CEZANIZI VERSİN GERİZEKALILAR dememek için kendini zor tuttu...

Resepsiyondaki deri koltuğa kendini bıraktı. Karnının acıktığını fark etti.Ama bu allahın unuttuğu yerde yiyecek bir şey bulamayacağını tahmin etmişti. Resepsiyondaki bankodan kafasını uzatan görevli hanım "Haber verdim efendim şimdi arabayı çekmeye gelirler" Hele şükür..

Merdivenlerden acele inen adama baktı."Tanıdık mı bu? yok canım olamaz ! Bu o !!! Aman allahım !!!

Resepsiyon görevlisine mahcup gülümseyen adam "Kusura bakmayın hemen çekiyorum" derken göz göze geldiler. Adam dondu. Kadın dondu. Zaman dondu...

Adamın yüzündeki pençe kızarıklıkları gördüğünde onun heyecanladığını fark etti. Bu kısa(olduğunu sandığı)duraksamadan sonra herşey hızlı bir şekilde ilerlemeye başladı . Her ikiside bu bu durumum can sıkıcı olduğunu birbirlerine anlatır bir tavır sergilemeye başlamışlardı.

Kendisininki roldü.. Hayır onu görmekten çok mutluydu. Çok heyecanlıydı. Konuşmak istiyordu. Sesini duymak istiyordu.Hatta boynuna sarılmak istiyordu. Ama nafile.. Oturduğu yerden doğruldu. Adamın kapıdan çıkışını bekledi. Biraz daha oyalandı. Onun uzaklaşmasını bekledi.gözleri doldu. Kalktı çantasını omuzuna attı. En yavaş şekilde arabasına doğru ilerlemeye başladı.

Arabasına vardığında onun çoktan arabasını çekmiş olduğunu gördü. Kendi kendine söz verdi . Evine gidinceye kadar ağlamaycağına.

Arabasına bindi. Kendine verdiği sözü tutamadı. Göz yaşlarının akmasına hakim olamadı . Onu böyle görmemesi için dua etti.