24 Kasım 2010 Çarşamba

Hikaye Bölüm 6

Bir kaç gündür esen lodostan dolayı ağrıyan başı ağzının tadını kaçırmıştı. Arkadaşına kahveyi ikram etti. Oturdu. sol gözü ağrıdan görmüyordu. Aldığı ağrı kesicilerde onu aptala çevirmişti. Fakat arkadaşı o kadar zor durumdaydı ki bugün değil yarın görüşelim diyemedi. Onu toparlamak ve en azından bugün için moralini yükseltmek için birşeyler demeliydi..

"Bak hayatta bazı şeylerin bazen bir nedeni yoktur. Sadece olur. Bunuda lütfen böyle kabul et. Neden diye sorguladıkça daha bir çıkmaza girersin. Hastalığının bir nedeni yok. Ya da var. Bilmiyoruz. Sadece yaşadın ve bitti. Ondan ayrıldın. Çok seviyordunuz birbirinizi , ama bitti. Nedeni yok. Keşke hasta olmaya devam etseydim de O hep yanımda kalsaydı diyorsun ya ... İşte bunu yapma kendine. Evet sen hasta iken yanından ayrılmayan sevgilin vicdanlı biri fakat sadece vicdanı için senin yanında. Bunu görmezden gelme . Sana olan sevgisini bir yerlerde kaybetmiş. Biliyorum çok acı çekiyorsun yakın zamanda bende çektim böyle bir acıyı. Bana hastasın dediklerinde tek başımaydım daha doğrusu ondan yeni ayrılmıştım. Senin gibi göğsümü aldırdığımda gene senin gibi ölmek istedim. Ama bitti. Bak tekrar hayata döndüm. Bir kaç gün önce onunla karşılaştım. İki yabancı gibi selamlaşmadık bile. Beni artık sevmediği için onu suçlamayı çoktan kestim Çünkü böyle olmasını sanırım O da istemezdi."

Konuşmaktan  sıkıldı.  Kahveyi sehpaya bıraktı. Gözlerini kapatı.  Bu defa kendi içinden " Bu lanet ağrı ne zaman bitecek diye söylendi.