Geç uyumuştu, ama erken uyandı. Yataktan kalkmak istemiyordu. Bir süre daha gözlerini kapalı tuttu. içinde ki kime olduğunu bilmediği öfke aklına geldi. Uzun zamandır işleri hep ters gidiyordu.Evini satamıyor, baş belası kiracısından kirayı alamıyor sonuç olarakta ev kredisini ödeyemiyor üstüne üstlük bir sürü firmayla görüştüğü halde verdiği teklifleri bir türlü paraya çeviremiyordu. Yataktan kalkıp duşa girmek için hamle yaptı. Kendi ter kokusundan artık rahatsız oluyordu. Sonra o garip uyuşkluğu hissetti ve vazgeçti. Kiracısının kirayı ödeyececiğini sanıp ne zamandır almak istediği ve aldığı kahve makinesinin başına gitti. Sigarayıda fazlalaştırmıştı. Kahveyi yaptı. yarı çıplak TV nin önüne geçti. Bitkin uyuşuk ve bezmiş olarak gözünün çapaklarını yüzünden elinin tersi ile silerek salak sabah programlarını seyretmeye başladı. saate baktı sekizi çeyrek geçiyordu. Gün içindeki sonunda iş çıkmayacağına emin olduğu randevuyu kibarca erteleyip çöp eve dönen evini toprlamaya başladı. Bir saat kadar bununla uğraştıktan sonra bir kahve daha yaptı. Bugünün diğer günlerden farkı yoktu ama hep bir ümidi vardı bir sürpriz bir mucize ... İnsanın ayakta tutan şeyin sadece ümitleri olduğunu gayet iyi biliyordu. Ve hep ümidi vardı. kimi zaman az kimi zaman çok. ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder