Gözünü sevdiğim eylül,

Bana hep bir hüzün veren eylül  ayı ilk defa bu sene geldiği andan itibaren mutlu etti. Bloğumu ne zamandır boşladığımı  fark ettim. Kendi kendime kaldığım ilk anda birşeyler karalamamın gerekliliğini fark ettim.

Fazla sıcak bir yazdan sonra şöyle püfür püfür esen , karadenizin bir köyünde tatil yaptık. beni en çok etkileyen denizin vahşiliği idi. Denizi seyrederken bu öfke ve vahşiliğin karşısında , ne düşüneceğini açıkçası şaşırıyor insan. Bakmaya ve etrafı keşfetmeye doyamıyorsun. En önemlisi bana ,bu vahşi deniz yalnızlığı çağrıştırdığı için (her ne kadar uzunca bir süredir beraber olmuş ve birbirimizi kanıksamış  olsakta) sevgili eşimin her durumda yanımda olmayı seçmiş olmasını tekrar hatırlayıp kendimi çok mutlu hissetttim.. Sanırım bana öğrettiği tavlada yenilmeye başlayınca oldukça mutsuz oldu ama bu tatilde o kadar mutsuzluk olsun :-)