Huzur ;

Pazar akşamı , "Baba 3" filmini seyrederken dışarıdaki kör karanlığa baktım. Hayatımın içinde dünya kadar ters giden şey olduğu halde ne kadar huzurlu olduğumu düşündüm. Böyle hissetmeyeli sanırım en az bir 4-5 sene olmuştu. Hissettiğim kadar varmışım. Huzurlu hissetmek için , çok fazla şeye ihtiyacım yokmuş. Ben ve ben yeterliymişim. Niye bunları insan doğumunun hemen arkasından öğrenemiyor ki :-)

2012 filminde ne yazıkki yer bulamadık onun yerine Adana dostlar kebapçısını tercih ettik. Perşembe günü uzun zamandır gitmek istediğim tiyatroya gideceğim.

Koşturmayla geçecek bir hafta var önümde. Düz vites durumunu henüz tam çözemedim:-) Bu yüzden sanırım biraz perişanlık çekeceğim.. Tekrar araba sahibi olmam için çoook çalışmam lazım çooookk :-))

Sevgiyle